കേരളത്തിലെ സസ്യജാലങ്ങൾ

പശ്ചിമഘട്ടത്തിന്റെ തെക്കേ അറ്റത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന കേരളം അനിതരസാധാരണമായ ജൈവ-ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ പ്രാധാന്യമുള്ള സംസ്ഥാനമാണ് . പശ്ചിമഘട്ടത്തിലെ ഈ ഭൂമികയിൽ 95% സസ്യജാലങ്ങളും  90% ജന്തുവർഗ്ഗങ്ങളും വളരുന്നു. ഈ വിശാലമായ ജൈവവൈവിധ്യത്തെ പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിൽ കേരളത്തിലെ ഭൂപ്രകൃതിയും കാലാവസ്ഥയും സുപ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. കാടുകൾ മുതൽ കായൽ വരെ, ഓരോ ആവാസവ്യവസ്ഥയും ജീവന്റെ സന്തുലിതാവസ്ഥയ്ക്ക് നിദാനമാകുന്നു. കാലാവസ്ഥ, ഭൂമിശാസ്ത്രം, വിവിധ വർഗ്ഗത്തിൽപ്പെട്ട സസ്യ-ജന്തുജാലങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള ഇടപെടലുകൾ എന്നിവയാൽ പരസ്പരപൂരിതമായ ഈ ജൈവവൈവിധ്യം പ്രകൃതിയുടെ വിസ്മയമാണ്. നിരന്തര മാറ്റങ്ങൾക്ക് വിധേയമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന സസ്യ-ജന്തുജാലങ്ങളെ തിരിച്ചറിയുകയും മനസ്സിലാക്കുകയും ചെയ്യുന്നത് അവയുടെ ഫലപ്രദമായ സംരക്ഷണത്തിന് പരമപ്രധാനമാണ്. ഈ ആവാസവ്യവസ്ഥയുടെ ഘടനയെക്കുറിച്ച് പഠന വിധേയമാക്കുന്നതിലൂടെ പരമാവധി സംരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെ വരും തലമുറകൾക്കായി അതിന്റെ സംരക്ഷണം ഉറപ്പാക്കാൻ നമുക്ക് കഴിയും.

കേരളത്തിലെ  പ്രധാനപ്പെട്ട സസ്യജാലങ്ങളെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയാം

ഇന്ത്യയുടെ തെക്ക് പടിഞ്ഞാറ് ഭാഗത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന കേരളം അതിമനോഹരമായ പ്രകൃതിദൃശ്യങ്ങൾക്ക് മാത്രമല്ല, ശ്രദ്ധേയമായ സസ്യ വൈവിധ്യത്തിനും പേരുകേട്ടതാണ്. വ്യത്യസ്‌ത ഭൂപ്രകൃതിയും സമൃദ്ധമായ മഴയും ഊഷ്‌മളമായ കാലാവസ്ഥയും കേരളത്തിന്റെ സസ്യസമ്പത്തിനെ പരിപോഷിപ്പിച്ചു. അതിലൂടെ ‘സസ്യജാലങ്ങളുടെ  പറുദീസ’ എന്ന പദവിയും കൈവന്നു. പശ്ചിമഘട്ടത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന മിക്കവാറും എല്ലാ സസ്യങ്ങളുടെയും ജീവജാലങ്ങളുടെയും ആവാസ കേന്ദ്രമാണിത്.

കേരളത്തിൽ, ചെറുതും വലുതുമായ ഓരോ സസ്യങ്ങൾക്കും മൃഗങ്ങൾക്കും  അതിവിശിഷ്ടമായ സവിശേഷതകളുണ്ട്. കുറ്റിച്ചെടികൾ മുതൽ ഉയരമുള്ള മരങ്ങൾ വരെ, ചെറു ജീവികൾ മുതൽ വലിയ സസ്തനികൾ വരെ സമതുലിതമായ രീതിയിൽ ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കുന്ന ഇക്കോ കോംപ്ലക്‌സുകൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഈ വ്യത്യസ്ത കമ്മ്യൂണിറ്റികൾ കാലത്തിനും സ്ഥലത്തിനും അനുസരിച്ച് മാറുന്നു. കാലാവസ്ഥ, മണ്ണ്, ഭൂമിശാസ്ത്രം, സസ്യങ്ങളും മൃഗങ്ങളും എങ്ങനെ ഇടപഴകുന്നു എന്നതിനെയൊക്കെ ആശ്രയിച്ചാണ് ഇത് സംഭവിക്കുന്നത്. ഈ സന്തുലിതാവസ്ഥ സുരക്ഷിതമായി നിലനിർത്താൻ, നാം ഇവയെ മനസ്സിലാക്കുകയും പരിപാലിക്കുകയും വേണം.

കാടിന്റെ സസ്യവൈവിധ്യം

മരങ്ങൾ

വൈവിധ്യമാർന്ന വനങ്ങൾ ഓരോ ഭൂപ്രകൃതിയുടെയും  സവിശേഷതയാണ്. ചെങ്കുത്തായ കുന്നുകൾ, അടിവാരങ്ങൾ, മലയിടുക്കുകൾ താഴ്‌വരകൾ, സമതലങ്ങൾ വരെ ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. അരുവികളും നദികളും ഒഴുകുന്ന ഈ പ്രദേശങ്ങൾ  വന്യജീവികൾക്ക് സുരക്ഷിത താവളമൊരുക്കുന്നു.

ഒരു വനത്തിന്റെ നിലനിൽപ്പ് അതിലെ സസ്യ വൈവിധ്യത്തിലാണ്.  വ്യത്യസ്ത പ്രായത്തിലും വലുപ്പത്തിലും  ആകൃതികളിലും സവിശേഷതകളിലും അവ വളരുന്നു. കേരളത്തിലെ പ്രകൃതിദത്ത വനങ്ങൾ ഇതിനു മികച്ച ഉദാഹരണമാണ്. വൈവിധ്യമാർന്ന പാരിസ്ഥിതിക സാഹചര്യങ്ങൾ സമൃദ്ധമായ സസ്യങ്ങൾ ഇവിടെ തഴച്ചു വളരുന്നുതിനും ഇടതൂർന്ന വനമേഖല സൃഷ്ടിക്കാനും ഉതകുന്നു.

വനമേഖലയുടെ വിസ്തീർണ്ണം, വനസംരക്ഷണം, കുന്നുകളും അരുവികളും ചേർന്നുള്ള പ്രകൃതിദത്ത സവിശേഷതകൾ എന്നിവ പരിഗണിച്ച് കേരളത്തിലെ വനങ്ങളെ ഭരണപരവും സംരക്ഷണത താല്പര്യവും അടിസ്ഥാനമാക്കി ബീറ്റ്, സെക്ഷൻ, റേഞ്ച് എന്നിങ്ങനെ  വിഭജിച്ചിരിക്കുന്നു. സമാനമായ ഭൂപ്രദേശത്തിനും  സസ്യജാലങ്ങൾക്കും അനുസരിച്ച് തോട്ടങ്ങളേയും സ്വാഭാവിക വനങ്ങളെയും ഇത്തരത്തിൽ  തരം തിരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഒരു പ്രത്യേക ആവാസമേഖലയിൽ വളരുന്ന സവിശേഷതരം സസ്യങ്ങൾ വിവിധ പാരിസ്ഥിതിക ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു. താപനിലയിലെ വ്യതിയാനങ്ങൾ, മഴയുടെ നിറവ്, അന്തരീക്ഷത്തിലെ ഈർപ്പത്തിന്റെ അളവ് എന്നിവയെല്ലാം പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു. കൂടാതെ മണ്ണിന്റെ ആഴം, ഫലഭൂയിഷ്ഠത, ഈർപ്പം നിലനിർത്താനുള്ള ശേഷി എന്നിവ ചെടികളുടെ വളർച്ചയെയും വികാസത്തെയും സ്വാധീനിക്കുന്നു. ഉയരം, ചരിവ്, വശം തുടങ്ങിയ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ സവിശേഷതകളും കാലാവസ്ഥയിലെ വ്യതിയാനങ്ങളും മണ്ണിന്റെ ഘടനയും ഈ മാറ്റങ്ങൾക്ക് കാരണമാകുന്നു. മനുഷ്യസാന്നിധ്യമോ അസാന്നിധ്യമോ പോലും സസ്യങ്ങളെ സാരമായി ബാധിക്കും.

ചുരുക്കിപറഞ്ഞാൽ, പ്രാദേശിക പാരിസ്ഥിതിക ഘടകങ്ങൾ, രൂപം, ജീവിവർഗങ്ങളുടെ വൈവിധ്യം, സസ്യങ്ങളുടെ ഘടന, ബയോമാസ് ഉൽപ്പാദനം, കാലാനുസൃതമായ മാറ്റങ്ങൾ എന്നിവയാണ് ഒരു വനത്തിന്റെ സവിശേഷതകളെ നിർണ്ണയിക്കുന്ന, വിവിധ പ്രദേശങ്ങളെ സ്വാധീനിക്കുന്ന ഈ പ്രാദേശിക ഘടകങ്ങളുടെ സൃഷ്ടിയാണ് കേരളത്തിലെ വൈവിധ്യമാർന്നവനങ്ങൾ.

നിത്യഹരിത, അർദ്ധ നിത്യഹരിത, ഇലപൊഴിയും വനങ്ങൾ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്ന വിശാലമായ പ്രകൃതിദത്ത വനങ്ങളാൽ അനുഗ്രഹീതമാണ് കേരളം. സാധാരണയായി വന വൈവിധ്യം അതിന്റെ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ സ്ഥാനം, കാലാവസ്ഥ, മണ്ണിന്റെ സവിശേഷതകൾ, ഘടന, അവസ്ഥ എന്നിവയെ ആശ്രയിച്ചാണ് കണ്ടെത്തുന്നത്. ഹാരി.ജി.ചാമ്പ്യൻ, എസ്. കെ. സേത്ത് (1968) എന്നിവർ തയ്യാറാക്കിയ  “ഇന്ത്യയിലെ വന തരങ്ങളുടെ പുതുക്കിയ വർഗ്ഗീകരണം” പ്രകാരം കേരളത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന പ്രധാന വനങ്ങൾ ഇവയാണ്:

(1) ‐ വെസ്റ്റ് കോസ്റ്റ് ട്രോപ്പിക്കൽ നിത്യഹരിത വനങ്ങൾ – (1A/C4)

(2) ‐ സതേൺ ഹിൽടോപ്പ് ഉഷ്ണമേഖലാ നിത്യഹരിത വനങ്ങൾ – (1A/C3)

(3) ‐ വെസ്റ്റ് കോസ്റ്റ് അർധ നിത്യഹരിത വനങ്ങൾ ‐ (2A/C2)

(4) ‐ സതേൺ മോയ്സ്റ്റ്മിക്സഡ് ഇലപൊഴിയുംവനങ്ങൾ – (3A/C2)

(5) ‐ ഈറ്റ, മുള, ചൂരൽ, പുൽമേടുകൾ

മുളകൾ

അമൂല്യമായ പ്രകൃതി വിഭവങ്ങളാൽ അനുഗ്രഹീതമാണ് കേരളം: ‘ഹരിത സ്വർണ്ണം’ അല്ലെങ്കിൽ ‘പാവപ്പെട്ടവരുടെ തടി’ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന മുള സംസ്ഥാനത്തിന്റെ സമ്പദ്‌ വ്യവസ്ഥയിലും പരിസ്ഥിതിയിലും സുപ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നു.     അതിവേഗം വളരുന്ന ഈ സസ്യങ്ങൾ പൾപ്പ്, പേപ്പർ, റയോൺ ഉത്പാദനം തുടങ്ങിയ വ്യവസായങ്ങളിൽ വ്യാപകമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. കൂടാതെ, കുടിൽ വ്യവസായ മേഖലയ്ക്ക് ഇവ ഒരു നിർണായക വിഭവവുമാണ്.  കേരളത്തിലെ സ്വാഭാവിക വനങ്ങളിൽ ഉടനീളം ഇടതൂർന്നു കൂട്ടമായി വളരുന്ന മുളകൾ ആനകളുടെ പ്രധാന ഭക്ഷണമാണ്. ഭാവി തലമുറകൾക്ക് ഇവയുടെ ലഭ്യത ഉറപ്പാക്കാൻ മുളകളുടെ സംരക്ഷണം അത്യാവശ്യമാണ്.

ചൂരൽ 

വിലപിടിപ്പുള്ളതും എന്നാൽ അതിവേഗം വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്നതുമായ വന വിഭവമാണ് ചൂരൽ. ശക്തി, ഭാരം, വഴക്കം തുടങ്ങിയ ഗുണങ്ങൾ കൊണ്ട് ചൂരൽ ഫർണിച്ചറുകൾ, കരകൗശലവസ്തുക്കൾ, പാത്രങ്ങൾ എന്നിവയ്‌ക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. ഇക്കാരണത്താൽ  ചൂരലിന്റെ അമിത ചൂഷണവും സംഭവിക്കുന്നു.  ഭാവി ലഭ്യത ഉറപ്പാക്കാൻ, നിലവിലുള്ള ചൂരൽ വളരുന്ന പ്രദേശങ്ങൾ സംരക്ഷിക്കുകയും വികസിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത് അത്യാവശ്യമാണ്. മുള പോലെ വലിയ ഇടതൂർന്ന ഇടങ്ങളിൽ ചൂരൽ വളരുന്നില്ല. പകരം നനഞ്ഞ മലഞ്ചെരിവുകളിലും അരുവികളുടെ തീരങ്ങളിലും ചിതറിക്കിടക്കുന്ന കൂട്ടങ്ങളായാണ് ഇവ കണ്ടുവരുന്നത്.  വ്യത്യസ്തമായ സവിശേഷതകളും ഉപയോഗവുമുള്ള നിരവധി ചൂരൽ ഇനങ്ങളെ കേരളത്തിൽ കാണാം. പച്ച ചൂരൽ, ഫർണിച്ചറുകൾക്കും കുടയുടെ പിടികൾക്കായി ഉപയോഗിക്കുന്നത്, ഇടത്തരം വലിപ്പമുള്ള ചൂരലാണ്. കൊട്ട നെയ്യാനും, ഫർണിച്ചർ നിർമ്മാണത്തിലും ഉപയോഗിക്കുന്ന മറ്റൊരു ഇനമാണ് വേലി ചൂരൽ (Calamus hookerianus).  ഫർണിച്ചർ, കൊട്ട നെയ്ത്ത് എന്നിവയ്ക്ക് Calamus rotang ഉപയോഗിക്കുന്നു. തടിയൻ ചൂരൽ അതിന്റെ വലുപ്പത്തിനും ശക്തിക്കും അനുസരിച്ച് വിലയേറിയതാണ്, ഇത് ഫർണിച്ചർ നിർമ്മാണത്തിന് അനുയോജ്യമാണ്. കരകൗശല വസ്തുക്കളിലും ഫർണിച്ചറുകളിലും ഉപയോഗിക്കുന്നതാവട്ടെ  കട്ടിയുള്ള വണ്ണംകുറഞ്ഞ അരി ചൂരൽ (Calamus travancoricus)ആണ്. താരതമ്യേന കട്ടിയുള്ളതും നീളമേറിയതുമായ മറ്റൊരു ചൂരലാണ് വട്ടയില ചൂരൽ. ഈ സാധാരണ ഇനങ്ങൾക്കപ്പുറം, ഉയർന്ന ഉയരങ്ങളിൽ കാണുന്ന കുട്ടി ചൂരൽ (C. brandisii), ഒറ്റമൂടൻ ചൂരൽ (Calamus delessertianus) തുടങ്ങിയ മറ്റ് ചൂരൽ ഇനങ്ങളും കേരളത്തിലുണ്ട്. ഭാവി തലമുറകൾക്കായി ഈ വിലയേറിയ വിഭവത്തിന്റെ  തുടർച്ചയായ ലഭ്യത ഉറപ്പാക്കൽ, പരമ്പരാഗത കരകൗശലവസ്തുക്കൾക്കായി ചൂരലിനെ ആശ്രയിക്കുന്നവരുടെ ഉപജീവനമാർഗം നിലനിർത്തൽ എന്നിവയ്ക്കായി ചൂരൽ വിഭവങ്ങളുടെ സുസ്ഥിര പരിപാലനം ഉറപ്പുവരുത്തേണ്ടതാണ്.

പുൽമേടുകൾ

കേരളത്തിന്റെ വൈവിധ്യമാർന്ന ഭൂപ്രകൃതിയുടെ മറ്റൊരു പ്രധാന ആകർഷണമാണ് പുൽമേടുകൾ. ചെറിയ കൂട്ടങ്ങൾ മുതൽ 30 ഹെക്ടറിൽ കൂടുതലുള്ള വിസ്തൃതമായ പ്രദേശങ്ങൾ ഉൾപ്പെടുന്നവയാണ് പുൽമേടുകൾ.  കിഴക്ക് നിന്ന് വീശുന്ന വരണ്ട കാറ്റ് അനുഭവപ്പെടുന്ന പുൽമേടുകളിൽ മറ്റ് പ്രദേശങ്ങളെ അപേക്ഷിച്ച് കുറഞ്ഞ മഴയാണ് ലഭിക്കുന്നത്.  ഇത് ഇടതൂർന്ന വനങ്ങൾക്ക് അനുയോജ്യമല്ല. അതുപോലെ, ഉയർന്ന കുന്നുകളുടെ പുല്ലുകളാൽ മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മുകൾഭാഗം പാരിസ്ഥിതികമായി ഇണങ്ങി വളരുകയും ദീർഘകാല സന്തുലിതാവസ്ഥ നിലനിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു. കുന്നിൻ മുകളിലെ പ്രധാന പുൽമേടുകൾക്കപ്പുറം ഇലപൊഴിയും വനങ്ങളിലും തോട്ടങ്ങളിലും ചിതറിക്കിടക്കുന്ന ചെറിയ പുൽമേടുകൾ കാണാം. പ്രത്യേകിച്ച് വലിപ്പം കുറഞ്ഞ ചതുപ്പുനിലമുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ.  ഇവിടെ കാണപ്പെടുന്ന പ്രധാന പുല്ലുവർഗങ്ങൾ താഴെ പറയുന്നവയാണ്.

1) ‐ Cymbopogon polyneuros, (2) ‐ Saccharum spontaneum, (3) ‐ Oplismanus composites, (4) ‐ Themedatriandra, (5) ‐ Pennisetum polystachyum, (6) ‐ Heteropogoncontortus,  (7) ‐ Cynodondactylon,(8) ‐ Arundinella purpurea, (9) ‐ Cymbopogon citratus, (10) ‐ Eleusine indica, (11) ‐ Panicum javanicum, (12) ‐ Ischaemum indicum, (13) ‐ Typha elephantiana തുടങ്ങിയവ.

അപൂർവവും രസകരവുമായ സസ്യ ഇനങ്ങൾ

Cycas circinalis. (ഈന്തപ്പന‐കലംഗ): ഈന്തപ്പന വലിയ പന്നൽ ചെടിയോട് സാമ്യമുള്ളതാണ്. ഉയരം കുറഞ്ഞതും കട്ടിയുള്ളതുമായ ഈ മരം മറ്റു മരങ്ങളിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായി ശാഖിതമായല്ല, പകരം തൂണുകൾ പോലെയാണ് വളരുന്നത്. ജിംനോസ്പെർമുകൾ എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന പുരാതന സസ്യഗണത്തിൽപ്പെടുന്ന ഇവ ഭൂതകാലത്തിലേക്കുള്ള ഒരു കണ്ണിയായി വർത്തിക്കുന്നു. ഇവയുടെ വിത്തുകൾ പരമ്പരാഗതമായി ചില പ്രദേശങ്ങളിൽ ഭക്ഷണമായി ഉപയോഗിക്കുന്നു. കേരളത്തിലെ താഴ്ന്ന മലനിരകളിൽ  ഈന്തപ്പന വളരുന്നതായി കാണാം.

Pinangadicksonii (കന കമുക്):  കമുകിനോട് സാമ്യമുള്ളതാണ് ഈ പന. നിത്യഹരിത വനങ്ങളിൽ 1000 മീറ്റർ വരെ ഉയരത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഇവ നിരന്തരം ഒഴുകുന്ന നീരുറവകൾക്ക് സമീപമുള്ള പാറക്കെട്ടുകളിൽ വളരുന്നു. വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്ന ഈ ഇനത്തിന്റെ പഴങ്ങൾ പരമ്പരാഗതമായി ആദിവാസി സമൂഹങ്ങൾ കഴിക്കുന്നു.

Phoenix sylvestris (നിലൻ തെങ്ങ്):  പന കുടുംബത്തിൽ പെട്ട ഇവ പുൽത്തകിടികൾക്ക് സമീപം കാണുന്നു. ശാഖകളില്ലാത്ത ഒരു ചെറിയ തണ്ടും മുകളിൽ ഇലകളുടെ മേലാപ്പുമുള്ള ഇവയിൽ  പല സസ്യങ്ങളെയും പോലെ പ്രത്യേക ആൺ-പെൺ മരങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഇവയിൽ നിന്ന് പ്രാദേശിക പാനീയമായ കള്ള് ഉല്പാദിപ്പിക്കാം.

Arenga wightii (കാട്ടു തെങ്ങ്):  പന കുടുംബത്തിലെ മറ്റൊരംഗമായ കാട്ടു തെങ്ങ് തെങ്ങിന് സമാനമായ ഇലകൾ വഹിക്കുന്നു. നിത്യഹരിത വനങ്ങളുടെ നനഞ്ഞ പ്രദേശങ്ങളിൽ കൂട്ടമായി വളരുന്ന 1000 മീറ്റർ വരെ ഉയരമുള്ള ഈ ഈന്തപ്പനകൾക്ക് 5 മുതൽ 8 മീറ്റർ വരെ നീളത്തിൽ ഇലകൾ ഉണ്ടാകും. ഈ ഇനത്തിൽ പ്രത്യേക ആൺ, പെൺ മരങ്ങൾ കാണാം. പൂത്തണ്ടിൽ തട്ടിയെടുക്കുന്ന മധുരക്കള്ള് ലഹരിപാനീയമായി ഉപയോഗിക്കാം.

Wrightia tinctoria (ദന്തപാല): മറ്റുള്ള പ്രദേശങ്ങളിൽ വളരുന്ന ദന്തപ്പാല മരം ചെറുതാണെങ്കിലും കേരളത്തിൽ ഇവ വലിയ മരമായാണ് കാണപ്പെടുന്നത്. ദന്തപ്പാല അതിന്റെ ഔഷധഗുണങ്ങൾക്കു പേരുകേട്ടതാണ്.

Oxytenantherabourdillonii(അറമ്പ്): ഈ അപൂർവ തദ്ദേശീയ മുള ഇനം കേരളത്തിലെ മലയോര മേഖലകളിൽ 900 മുതൽ 1500 മീറ്റർ വരെ ഉയരത്തിൽ കാണപ്പെടുന്നു. ഈ മുളയുടെ പൂവിടുന്ന കാലങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള സമയം വളരെ നീണ്ടതാണെന്ന് പറയപ്പെടുന്നു.

Gloriossa superba (മേന്തോന്നി): കേരളത്തിലെ അരുവികളുടെ കരയിലും ഈർപ്പമുള്ള ഇലപൊഴിയും വനങ്ങളുടെ ഇടതൂർന്ന അടിക്കാടുകളിലും ഈ മനോഹരമായ സസ്യം വളരുന്നു. മെലിഞ്ഞ, മാംസളമായ തണ്ടിന് 6 മീറ്റർ വരെ നീളത്തിൽ എത്താൻ കഴിയും. കൂടാതെ നിരവധി ശാഖകൾ വഹിക്കുന്ന ഇവയുടെ  ഇലയുടെ നുറുങ്ങുകൾ ചുരുൾവേരുകളായി  രൂപാന്തരപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇത് ചെടിയെ അടുത്തുള്ള സസ്യജാലങ്ങളിലോ വേലികളിലോ പടർന്നു കയറാൻ സഹായിക്കുന്നു. തിളങ്ങുന്ന ചുവന്ന നിറത്തിൽ കാണുന്ന  ഇവയ്ക്ക്  ഭംഗിക്കപ്പുറം ഔഷധമൂല്യവും ഉണ്ട്. ആൽക്കലോയിഡ്   കോൾചിസിൻ ഉള്ളതിനാൽ വിട്ടുമാറാത്ത അൾസർ, പൈൽസ് എന്നിവയ്ക്കുള്ള പരമ്പരാഗത ചികിത്സകളിൽ ഇതിന്റെ കിഴങ്ങു ഉപയോഗിക്കുന്നു.

Podocarpus wallichianus (നിരമ്പാലി): അപൂർവവും വംശനാശഭീഷണി നേരിടുന്നതുമായ ഈ വൃക്ഷം കോണിഫെറ കുടുംബത്തിൽപെടുന്നു.  വടക്കു കിഴക്കൻ വനമേഖലയിൽ ഇവ കാണപ്പെടുന്നു.  30 മീറ്റർ ഉയരത്തിൽ വളരുന്ന വൃക്ഷമാണ്. നേർത്തതും തവിട്ടുനിറവുള്ളതുമായ തടികളിൽ ചെറിയ മുഴകൾ ദൃശ്യമാകുന്നുണ്ട്.  ഇത് ഇളം മരങ്ങൾക്ക് പരുക്കൻ രൂപം നൽകുന്നു.  ഈയിനം മരങ്ങളിൽ പ്രായാധിക്യം വരുമ്പോഴാണ് ഇതരശാഖകൾ കാണപ്പെടുന്നത്.  ഇളം അവസ്ഥയിൽ ശാഖകളുടെ വിന്യാസം നേർവിപരീത അവസ്ഥയിലാണ്.  ഇലകളോട് സാമ്യമായ രീതിയിൽ കാണപ്പെടുന്ന ഫില്ലോക്ലാഡിനെ അനുസ്മരിപ്പിക്കുന്ന രീതിയിലാണ് ഇലകളുടെ ഘടന.